Izolacja obwodowa ścian fundamentowych
Izolacja obwodowa ścian fundamentowych izoluje termicznie budynek od niekorzystnych warunków atmosferycznych panujących na zewnątrz przegrody. Zabezpiecza również warstwę izolacji przeciwwodnej przed uszkodzeniami mechanicznymi.
Grunt do solidny i trwały fundament.
Niska absorbcja wody oraz niezmienne w czasie właściwości izolacyjne gwarantują skuteczne zabezpieczenie fundamentu przed wilgocią oraz redukcje kosztów eksploatacji budynku.
XPS jest wiodącym produktem w izolacji obwodowej ścian fundamentowych.
Parametry płyt Synthos XPS PRIME są tak dopasowane, aby chronić ściany piwnic oraz fundamentowe przed wilgocią i stratami ciepła.
Jest to niezwykle ważne w warunkach bezpośredniej styczności termoizolacji z gruntem, jak również występowania wysokiego poziomu wód gruntowych.
Płyty Synthos XPS PRIME posiadają doskonałe parametry termoizolacyjne, znikomą absorpcję wody, dużą wytrzymałość na ściskanie oraz wysoką odporność mechaniczną, biologiczną i chemiczną.
Są odporne na zmienne warunki atmosferyczne i cykle zamarzania i rozmarzania.
Prawidłowe wykonanie izolacji fundamentów z płyt XPS PRIME gwarantuje trwałość i niezawodność termoizolacji przez cały okres eksploatacji budynku.
Zapraszamy do zapoznania sie z naszym filmem przedstawiającym termoizolację fundamentów za pomocą płyt XPS PRIME S
Strefy strat ciepła do gruntu
Przy projektowaniu i budowie domów energooszczędnych, powinna istnieć ścisła współpraca projektanta ze specjalistą od fizyki budowli. Każdy projektowany budynek, posadowiony jest w zróżnincowanych warunkach gruntowo-wodnych.
Potrzebna jest wtedy analiza współczynników przenikania ciepła U dla przegród zewnętrznych budynku (dach, ściana zewnętrzna, ściana fundamentowa, podłoga na gruncie) pod kątem osiągnięcia założonego zapotrzebowania na ciepło budynku.
Do budynków energooszczędnych zalicza się budynki o rocznym zapotrzebowaniu na ogrzewanie w granicach 50-70 kWh/m2 powierzchni ogrzewanej. Obecnie, nowe, standardowe budynki w Polsce zużywają ok. 120 kWh/m2 w ciągu roku.
Model strat ciepła do gruntu wg Henrikssona
Przy projektowaniu grubości izolacji dla podłóg na gruncie i ścian fundamentowych, najbardziej popularnym modelem strat ciepła, na podstawie którego przeprowadzano obliczenia, był model Henrikssona z 1959 roku.
Przedstawiał on dwie strefy strat ciepła do gruntu:
- strefa krawędziowa, wzdłuż ścian zewnętrznych o szerokości s1. W tej strefie wielkość strat cieplnych Q1 jest zależna od temperatury powietrza atmosferycznego, tz
- strefa środkowa, w której temperatura zewnętrzna powietrza nie ma wpływu na wielkość strat ciepła Q2
- tw – temperatura wewnętrzna
- tz – temperatura zewnętrzna
- tg – temperatura gruntu
- Q1 – strumień ciepła w strefie krawędziowej o szerokości s1
- Q2 – strumień ciepła w strefie środkowej o szerokości s2
